Ta mapa myślowa jest próbą naszkicowania tego, co rozumiem jako kontekst kuratorski, na podstawie własnych projektów, które odnosiły się do specyficznych kontekstów lokalnych. Mapa powstała ze szczególnym uwzględnieniem projektów adresowanych i wynikających z doświadczania obszaru Stoczni Gdańskiej, jako miejsca długotrwałej, ulokowanej praktyki. Kuratorka jest tu umieszczona wewnątrz kręgu wpływów, nie zaś jako zewnętrzna obserwatorka. Krytyczność postawy kuratorskiej wynika, zgodnie z propozycją Irit Rogoff, z widzenia siebie jako części problemu, z jakim się zmagamy, nie zaś jako ekspertki, która próbuje w kategoriach obiektywnych swojej dziedziny, niejako z zewnątrz, wskazywać problemy i znajdować rozwiązania. Kuratorka znajduje się tutaj w polu afektów, które odczuwa i z którymi próbuje się ułożyć na podstawie własnej wiedzy, doświadczenia i relacji, nieuniknienie fragmentarycznych w swoim subiektywizmie.